Ο Ανδρέας Ζάκος, γεννήθηκε στη Λινού στις 12 Νοεμβρίου του 1931. Μεγάλωσε σε πολυμελή οικογένεια. Οι γονείς του Ανδρέα, ήταν ο Χαρίλαος και Αφροδίτη, και τα αδέλφια του, ο Γεώργιος, ο Αδόλφος, η Αστέρω και η Ευρούλα.
Η ζωή του ανέδειξε την αγωνιστικότητα και την φιλοπατρία του. Αρχικά, ανέλαβε την οργάνωση των εθνικόφρονων σωματείων των γειτονικών χωριών, επιδιώκοντας την τόνωση του εθνικού συναισθήματος και δράσης. Καθ’ όλη την διάρκεια δεκαετίας του ’50, έλαβε χώρα σε μια σειρά από ενέργειες που στόχευαν να πλήξουν την αγγλική αποικιοκρατία.
Ο Ανδρέας Ζάκος, εργάστηκε, όπως και ο Γεώργιος Αντωνίου, στην Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία, Κ.Μ.Ε. Η αγάπη του για την πατρίδα αντικατοπτρίζεται και σ’ ένα περιστατικό, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια περιοδείας του διευθυντή της Κ. Μ. Ε.
Όταν άγγλος διευθυντής, Χέντριξ, απείλησε πως θα σταματήσει να επιχορηγεί τα σωματεία, αν συνεχίσουν να κυματίζουν ελληνικές σημαίες έξω απ’ αυτά. Τότε, ο Ανδρέας Ζάκος, απάντησε με ηρωικό σθένος στον άγγλο διευθυντή: «Καλύτερα να σταματήσει η επιχορήγηση, παρά να κατεβάσουμε την ελληνική σημαία. Είμαστε Έλληνες και θα το διαλαλούμε». Στη συνέχεια, ο Ανδρέας Ζάκος, μυήθηκε στην Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών – Ε.Ο.Κ.Α.
Αρχικά ανέλαβε την προετοιμασία κρησφύγετων στην περιοχή Λεύκας-Πύργου, καθώς και την προσέλκυση νέων μελών στην Οργάνωση. Αργότερα, εντάχθηκε στην αντάρτικη ομάδα της Γαληνής. Αργότερα, έπειτα από εντολή του Αρχηγού της Οργάνωσης ανέλαβε τις «αναγνωρίσεις στόχων για μελλοντικές επιθέσεις και δολιοφθορές».
Ο Ανδρέας Ζάκος συνελήφθηκε κατά την διάρκεια της επίθεσης στο «Μερσινάκι», περιοχή πλησίον των αρχαίων Σόλων. Τότε, οδηγήθηκε μαζί με τον συναγωνιστή του, Χαρίλαο Μιχαήλ, στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας. Ο Ανδρέας , μέσα στη φυλακή καθώς πλησίαζε ο θάνατος, συνέγραψε μια σειρά από επιστολές προς αγαπημένα του πρόσωπα, μέλη της οικογένειας του και φίλους. Μέσα από αυτές αναδύονται τα ψυχικό μεγαλείο και το ηρωικό σθένος.
Στις 9 Αυγούστου 1956, ο Ανδρέας Ζάκος απαγχονίστηκε, μαζί με τους συναγωνιστές του, Χαρίλαο Μιχαήλ και Ιάκωβο Πατάτσο. Οι τάφοι των τριών νέων βρίσκονται στα «Φυλακισμένα Μνήματα», εντός των Κεντρικών Φυλακών της Λευκωσίας.
Οι κοινότητες Λινού-Φλάσου, κάθε Μάιο τελούν κοινό μνημόσυνο ως ελάχιστο φόρο τιμής για τους αγωνιστές τους, Ανδρέα Ζάκο και Γεώργιο Αντωνιού.
Πηγές:
Πληροφορίες από τον κοινοτάρχη της Λινούς κύριο Πέτρο Ευθυμιάδη
Οι Ηρωομάρτυρες της ΕΟΚΑ, Λευκωσία, 1996, σ.33
|
