Το εξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας, που δεν ξέρουμε πότε ακριβώς έχει κτιστεί, βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πάνω, στ' ανατολικά του ναού της Παναγίας Χρυσοπαντάνασσας. Το εξωκλήσι, κτισμένο με πέτρα της περιοχής, είναι μικρό με άνεση χωρητικότητας μέχρι και πενήντα πιστούς. Αρχιτεκτονικά είναι μονόχωρο, καμαροσκέπαστο και η στέγη καλυμμένη με κεραμιδένια πλακάκια. Το 1980, λόγω του ότι η πέτρα είχε φθαρεί, με την συμβολή των κατοίκων της Λινού, συντηρήθηκε εξωτερικά, με επίστρωση τσιμέντου, γι αυτό και φέρει γκρίζο χρώμα. Ο περίβολος είναι άνετος, περιφραγμένος και με επίστρωση τσιμέντου. Το καμπαναριό είναι φτιαγμένο από μεταλλική κατασκευή και η καμπάνα του στηρίζεται επί της κατασκευής αυτής.

Στο εσωτερικό της δεν είναι αγιογραφημένη. Το εικονοστάσι της είναι πρόσφατης κατασκευής και με φορητές τις άγιες εικόνες, οι οποίες και χρονολογούνται. Η αφιερωμένη εικόνα της Αγίας Μαρίνας, η οποία και αυτή χρονολογείται, βρίσκεται τοποθετημένη στο εικονοστάσι. Ψαλτήρια δεν υπάρχουν παραμόνο αναλόγια. Ο ξύλινης κατασκευής γυναικωνίτης, δίνει το παρόν του. Περιορισμένης χωρητικότητας, ο γυναικωνίτης με δυνατή την παρουσία του, δίνει την άνεση στους πιστούς από ψηλά, να απολαύσουν το εκκλησίασμά τους. Το παρεκκλήσιο λειτουργείται μια φορά κάθε μήνα, καθώς και στις 17 Ιουλίου, που τιμάται η μέρα της Αγίας Μαρίνας.

Στο χωριό τότε, κατοικούσαν και τουρκοκύπριοι μαζί με τους ελληνοκύπριους. Κατά την παράδοση, η Αγία Μαρίνα λέγεται πως εμπόδιζε την αύξηση των τουρκοκυπρίων.